| 
		   			
       ABCD 
      
      Dat kümmt mal anners 
       
 Oll Moses Itzig un oll Slaume Lessen, 
      De sitten recht bequem in ehren Wagen 
      Un führ'n nah Leipzig up de Messen. 
      Sei sünd nu grad dorbi un klagen, 
      Wo dat de Judenschaft doch wir so unnerdrückt 
      Un dat en jeder ehr an't Tüg wat flickt 
      Un dat dat so nich bliwen künn; 
      Dat müßt doch mal eins anners warden, 
      Wenn s' Rothschildten taum König hadden. 
      Drup reden sei von den GewDas meiste Geld verdient man mit dem Hosenboden.inn 
      Un von dat prächtige Geschäft, 
       Wat s' beid in dat vergangen Johr 
      Heww'n makt, un wat s' verköfft 
      Un wat s' behollen von de Wohr; 
      Wat ehr't Geschäftche in hadd dragen 
      Un wovel Geld s' tausamen slagen 
      Un wat s' nu maken wullen för en Rebbes. 
       
      So führ'n sei nu denn de Schossen entlang, 
      Un an de Strat sünd de Schossehsteinklöppers, 
      De kloppen dor in Hitt un Stohm ehr Stein 
      Un sweiten dorbi as de Boren. 
      As de de Juden nu gewohren 
      Un Slaumen sine Näs' sei seihn, 
      Dunn fang'n sei an »Hepp! Hepp!« tau schrigen 
      Un »nimm mer aach mit, nimm mer aach mit!« 
      Oll Slaume kann doch allseindag' dit 
      Nich so passieren lat'n; hei ward dat Schellen kriegen 
      Un schimpt herute ut den Plan, 
      Un slimm wir't unsre Juden gahn, 
      Hadd Moses sick nich twischen leggt. 
      De ritt oll Slaumen t'rügg un seggt: 
      »Laß gut sein, Schlaume, es wird kümmen! 
      Paß Achtung! Es wird kümm'n die Zeit, 
      Daß unser Fett tut oben schwimmen, 
      Denn werd'n mer aach sein ungeßogen. 
      Paß Achtung! Es wird kümm'n de Zeit, 
      Wo wir se denn aach 'runtermöppern. 
      Sie werd'n dann sitzen in den Wogen, 
      Und du und ich und uns're Lait, 
      Die werden denn Schossehstein klöppern!« 
      ABCD
		   			
                            |